Hare Majesteit de Koningin heeft, vrijdag 30 maart 2001 om 18.00 uur, de verloving bekendgemaakt van Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Willem-Alexander, Prins van Oranje, Prins der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg en mevrouw Máxima Zorreguieta. De bekendmaking, die rechtstreeks door de televisie werd uitgezonden, geschiedde in het bijzijn van Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Claus der Nederlanden en het verloofde paar.
Toespraak van de Koningin bij gelegenheid van de verloving van Prins Willem-Alexander
Het is voor mijn man en mij een grote vreugde u de verloving aan te kondigen van onze zoon Willem-Alexander met Máxima Zorreguieta.
Wij zijn als ouders bijzonder gelukkig met hun besluit hun leven verder met elkaar te delen.
Wij hebben Máxima leren kennen als een intelligente, moderne vrouw, moedig, en trouw aan allen die haar dierbaar zijn. Zij heeft voor de moeilijke keus gestaan zich aan te passen aan de bijzondere levensopdracht van onze oudste zoon. Samen hebben Alexander en Máxima ervaren dat die opdracht soms grote offers vraagt waartegen hun liefde bestand moet zijn. Zij zijn zich ervan bewust dat veel mensen in ons land begrijpelijke aarzelingen voelen over hun liefde. Die gevoelens hebben zij zorgvuldig meegewogen bij het nemen van hun beslissing. Nu de verloving bekend is gemaakt, wil ik u allen vragen Máxima rust en tijd te gunnen ons land beter te leren kennen en zich in onze samenleving te verdiepen. Zij moet de kans krijgen zich hier thuis te gaan voelen en zo spoedig mogelijk Nederlandse te worden.
Mijn man en ik hebben er het volste vertrouwen in dat Alexander en Máxima elkaar zullen aanvullen en steunen in de taak die voor hen ligt. Wij verheugen ons in hun geluk.
Inleiding Z.K.H. Prins Claus der Nederlanden tijdens persontmoeting op Paleis Noordeinde, vrijdag 30 maart 2001
Integrale tekst van de toespraak van prins Claus tijdens de bekendmaking van het voorgenomen huwelijk van zijn zoon met Máxima:
,,Ook voor een vader is deze dag er één van bijzondere betekenis. Er wordt dan ook van hem verwacht dat hij iets zegt. Voor mij, als ik bij deze gelegenheid terugkijk op de verloving en verlovingstijd van mijn vrouw en mij, komt mij in herinnering terug wat ik toen heb gehoord en wat ik nu ook Máxima kan aanbevelen: leer zo snel mogelijk Nederlands. Dat heeft ze gedaan en ze heeft dat op een manier gedaan die niet te vergelijken is met het gestuntel wat ik toen heb gepresteerd. Eén vraag nog die heel moeilijk te beantwoorden is en die mij herhaaldelijk gesteld werd is, hoe voelt het Nederlander te zijn of Nederlandse te zijn. Mijn antwoord is, ik weet niet hoe het is Nederlander of Nederlandse te zijn. Ik heb verschillende loyaliteiten en ik ben wereldburger en Europeaan en Nederlander. Als pater familias die zich soms afvraagt of pater familias nog een functie is die in de wereld betekenis heeft, wil ik Máxima in de kring van de familie opnemen en haar toewensen dat zij het geluk van haar leven aan de zijde van Alexander moge vinden. Dank u wel.''
Inleiding van de Prins van Oranje tijdens persontmoeting op Paleis Noordeinde, vrijdag 30 maart 2001
Hierbij stel ik u allen, vol trots, mijn lieve verloofde Máxima voor. Na bijna twee jaar intensieve kennismaking heb ik haar op 19 januari gevraagd of zij de rest van haar leven met mij zou willen delen: een vraag die gelukkig vrijwel meteen en volmondig met ja werd beantwoord. Met zo een beslissing ga je niet over een nacht ijs en zeker niet als je met zo een beslissing iemand vraagt een groot deel van haar vrije, zelfstandige leven op te geven. Ik heb mij dan ook vele malen afgevraagd of ik haar dit aan kon doen. Telkenmale kwam ik tot de conclusie dat dit 100% het geval was, juist omdat Máxima in haar zelfstandigheid uitgegroeid was tot een persoonlijkheid met het juiste en sterke karakter om aan mijn zijde een uitermate belangrijke rol te vervullen. Zij kan met haar brede visie, haar gevoel voor humor, haar intelligentie en relativeringsvermogen mij de steun geven die voor mij in de toekomst onontbeerlijk zal zijn.
Met haar doorzettingsvermogen is zij keer op keer in staat geweest bij mij het beste en het diepste boven te halen. Daarnaast zij wij als paar in staat tijdens het zeer beperkte privé leven van alles intens te genieten; van zeer uiteenlopende culturele activiteiten tot inspannende en actieve buitensporten. Gelukkig hebben wij heel veel hobby's en liefhebberijen gemeen, en kunnen wij veel en vaak ontspannen lachen. Ik hoop dan ook ten zeerste dan Máxima's nieuwe leven niet zal leiden tot een beperking van haar spontaniteit en levensplezier. Deze vrouw is uniek zoals ze is en ik hoop dat ze die eigenschappen zal blijven houden; het zal onze relatie tot in lengte van dagen levendig houden!
Voor u ziet u de gelukkigste man van Nederland, maar ook iemand die in zijn liefde en geluk niet ongevoelig is voor de gevoelens die in Nederland leefden en leven met betrekking tot de afkomst van Máxima. Deze gevoelens hebben wel degelijk een grote rol gespeeld in mijn beslissing al dan niet met Máxima door te gaan. Diverse publicaties hebben soms een zware druk op onze relatie gelegd, waar we tot op heden sterker uit zijn gekomen. Deze start zal hopelijk in de toekomst alleen maar positieve uitwerkingen hebben. Ik kan alleen maar hopen dat de geschiedenis zal bewijzen dat wij de juiste keuze hebben gemaakt. Wij kunnen en zullen in ieder geval onze uiterste best doen om Nederland in de toekomst, als paar, naar eer en geweten zo goed mogelijk te dienen.
Voor de beslissing van Máxima's vader niet aanwezig te zijn heb ik het grootste respect. Dit offer is gebracht in het belang van de toekomst van zijn dochter in Nederland, ten koste van zijn grote liefde voor en sterke band met haar. Mocht het ons gegeven zijn kinderen te krijgen, hoop ik dat ons toekomstig gezin net zo hecht zal zijn als de familie van Máxima. Na bijna twee jaar hebben wij nu de beslissing genomen ons officieel te verloven. Nu kan Máxima zich in alle rust en openheid grondig voorbereiden op haar nieuwe bestaan in Nederland.
U kent mij al bijna 34 jaar en ik kan mij voorstellen dat u zit te trappelen om mijn lieve Máxima beter te leren kennen. Daarom geef ik haar nu, vol trots, het woord.
Inleiding van Máxima Zorreguieta tijdens persontmoeting op Paleis Noordeinde, vrijdag 30 maart 2001
Ik ben zo blij om met Alexander eindelijk in het openbaar te kunnen verschijnen. De laatste jaren zijn erg spannend geweest. Ik had nooit kunnen verwachten dat ik hier op een dag en in het Nederlands zou spreken. Sinds New York en Brussel en nu Nederland is er veel gebeurd. Ik ben heel blij om hier te komen wonen en Nederland te leren kennen. Nu zal ik mijn echte inburgering beginnen, in alle rust en openheid. En natuurlijk, met de steun van Alexander ! Maar ik wil niet heen om de gevoeligheden over mijn vader. Dit is heel moeilijk voor mij, maar ik zal heel open en eerlijk zijn.
Wat is gebeurd in die periode in Argentinie is vreselijk. Ik verwerp sinds lang de Videla dictatuur, de verdwijningen, de martelingen, de moorden en alle verschrikkelijke feiten uit die tijd. Dat heeft zeker grote littekens op onze maatschappij achtergelaten. Daardoor heb ik begrip voor de grote zorgen die Nederlanders hebben over een moeilijke periode in mijn land. Gelukkig hebben wij nu al meer dan 15 jaar een democratische regering.
Argentinie is geen eenvoudig land, maar een land vol tegenstrijdigheden; een land dat veel geweld kende, maar ook constructieve en positieve perioden. Ik kom van die achtergrond en van die achtergrond heb ik geleerd hoe belangrijk het is om waarden als democratie, rechtvaardigheid, mensenrechten en vrijheid te omarmen. In dat opzicht heb ik grote bewondering voor Nederland en de manier waarop het deze waarden uitdraagt.
Over mijn vader's deelname aan die toenmalige regering wil ik in alle eerlijkheid zeggen dat ik spijt heb dat hij zijn best gedaan heeft voor de landbouw in een verkeerd regime. Hij had de beste intenties en ik geloof in hem. We weten allemaal, hoe fout dat regime was. Als Argentijnse heb ik daar veel spijt van.
Ik ben geboren in een hechte familie en mijn vader is, en zal altijd blijven, de integere en toegewijde vader die er altijd voor mij was. Ook nu is hij bij me. Dat voel ik. Ik hou veel van hem. Mijn hele familie staat onvoorwaardelijk achter mij, maar zij begrijpen ook de gevoelens die rond dit onderwerp leven. Daarom is mijn vader bereid om niet aanwezig te zijn bij ons huwelijk, hoe pijnlijk dit ook is voor mijn hele familie. Mijn familie steunt Alexander en mij om deze grote stap te nemen. Ze doen het omdat zij weten hoeveel Alexander en ik van elkaar houden en hoeveel wij in elkaar geloven. Ik ben daarvoor heel dankbaar.
Dit is de belangrijkste beslissing van mijn leven, genomen in een heel complexe situatie. Ik heb er heel veel over nagedacht, of ik het aankon en of ik Alexander zou kunnen steunen. Maar alle ervaringen en gedachten hebben mijn gevoelens sterker gemaakt. Ik ben ontzettend gelukkig om, met Alexander, onze levens te delen. We zijn er samen voor om alles te overwinnen. Ik ben heel gelukkig Alexander te hebben gevonden omdat hij het beste in mij opbrengt. Hij is intelligent, liefdevol, krachtig en met beide benen op de grond. Met Alexander heb ik zoiets heel speciaals. Daarom ben ik heel blij om dit vandaag met u te delen.
